Bir başka mod benimkisi, tüketilmiş değerlerin gölgesin de bir değer arayışı...
Özel hissetme, yeniden değer görüp değer verebilme kabiliyetim(n)i ölçme çabası tam anlamıyla.
Her seferinde biraz daha çabuk mu bıkıyor insanlarlar birbirinden?
Daha mı sabırsızlaşıyorlar, sevdiğinin yanağında ki gamzeyi naz sanıyorlar?
Eskidenmiş kalbin çeperini sarıp sarmalayan sevgiler,
Şimdiler de fad bütün ilişkiler.
Kendi düzensiz düzenlerinde birbirlerine yer açmaktan korkar olmuşlar, belkide özgür ruhlarının vermiş olduğu bağımlılık , koparmıştır sevginin gereği gibi yaşanması olgusunu zihinlerinden...
Yok yok... Sevmek ,terazisi şaşmış gönüllere külfet gelmeye başlamış.
Ah ne güzel özetlemiş Mehmet Kürşat;
Ben, seni severim aslında da ;düzenim bozulur, diye korkuyorum...
Durduk yere başımıza, saçma sapan bir aşk çıkar...
Sinemaya gitmeye, ele ele tutuşmaya falan kalkarız
İşin yoksa; çiçek al, saç tara, parfüm sık....
Küsmesi, barışması, ayılması, bayılması
Hatta ;
Eninde, sonunda kaçınılmaz "ayrılması.."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder